Feurebuch ve materyalizm

#1
Marks'ın önemli yazımlarından biri olan Feuerbuch üzerine tezler dendiğinde,genelde ilk akla gelen.
Marks'ın bu tezle klasik felsefeyi bitirdiği,son noktayı koyduğu 11 ci tez akla gelir.
"Filezoflar dünyanlızca değişik tarzda yorumladılar,asıl olan onu değiştirmektir"
Aslında 11 ci tezin gölgesinde kalan ama bana göre en az onun kadar önemli 1,2,3 tezler vardır.
Bu tezleri anlamadan,11 tezin ne olduğunu tam kavramak olası değildir.
Akıl firari olup dolanırken,bir anda kendini İDEALİZM in batağında bulur.
Bu tezlere sırasıyla baktığımızda;

1 Tez; "Şimdiye kadarki tüm materyalizmin -Feuerbach'ınki dahil- başlıca kusuru nesnenin(der Gegenstand), gerçekliğin, duyumluluğun duyumsal insan faaliyeti, pratik(Praxis) olarak değil öznel olarak değil yalnızca nesne(Objekts) ya da sezgi(Anschauung) biçiminde kavranmasıdır. Etkin yönün, materyalizmin tersine, idealizm tarafından -ama yalnızca soyut olarak, çünkü idealizm gerçek, duyumsal faaliyeti bu biçimiyle doğal olarak tanımaz- geliştirilmiş olmasının nedeni budur. Feuerbach, duyumsal nesneler (Objekte), düşünsel nesnelerden gerçekten ayrı nesneler ister, ama insan faaliyetinin kendisini nesnel faaliyet olarak kavramaz(gegenständliche). Bunun içindir ki 'Hıristiyanlığın Özün'de(Das Wesen des Christenthums), yalnızca teorik tutum, hakiki insan tutumu olarak görülür, ve pratik ise ancak iğrenç yahudice görünümüyle kavranır ve sabitleştirilir(Erscheinungsform). O nedenle de, devrimci, pratik-eleştirel faaliyetin önemini anlamaz."

2 Tez; "Nesnel gerçekliğin insan düşüncesine atfedilip atfedilemeyeceği sorunu, bir teori sorunu değil, pratik bir sorundur. İnsan, gerçeği, yani düşüncesinin gerçekliğini ve gücünü, bu dünyaya aitliğini(Diesseitigkeit) pratikte kanıtlamalıdır. Pratikten yalıtılmış bir düşüncenin gerçekliği ya da gerçeksizliği konusundaki tartışma, tamamiyle skolastik bir sorundur."

3 Tez; "İnsanların, koşulların ve eğitimin ürünü oldukları, dolayısıyla değişik insanların başka koşulların ve farklı eğitimin ürünü oldukları biçimindeki materyalist öğreti, koşulların insanların kendileri tarafından değiştirildiğini ve eğiticinin kendisinin de eğitilmesi gerektiğini unutur. O nedenle, toplumu, biri diğerinin üstünde yer alacak biçimde, iki kısma ayırmak zorunluluğu ile karşı karşıya gelir. Koşulların değişmesi ile insan faaliyetinin değişmesinin örtüşmesi(Selbstveränderung), ancak altüst edici pratik biçiminde kavranıp ussal olarak anlaşılabilir."

Görüldüğü gibi tezlerdeki ana tema İNSAN ETKİNLİĞİNE yapılan vurgudur.
Gerçekliğin kurucu öğesi olarak,İnsanın Devrimci,Pratik Eleştirel Faaliyeti görülür.
Düşünce tek başına bir değiştirici,dönüştürücü güç değildir.
Ancak yığınlar tarafından benimsenip,pratiğe aktığında maddi bir güç haline gelir ve o zaman değiştirici,dönüştürücü bir işlev kazanır.
Pratikten soyutlanmış,pratik tarafından yadsınmış,yaşamda karşılık bulamamış bir düşüncenin gerçekliğini tartışmak anlamsızdır.
İnsan düşüncesinin gerçekliğini pratikte kanıtlamak zorundadır.
Maddi yaşamdaki değişim ve dönüşümler zihne akar bilinçi belirler,bu belirlenmiş bilinçte tersten maddi yaşamı değiştirir ve dönüştürür.
Klasik Materyalizm,sadece maddi yaşamın bilinci belirlediğini kabul eder,bilincin maddi yaşam üzerindeki etkisini görmezden gelir.
İdealizm ile,Klasik Materyalizm aslında bir değneğin iki uç noktasıdır.
İdealizm dış dünyayı yok sayar,bizim dışımızda,bizden bağımsız bir dış dünyanın varlığını yadsırken,her şeyin temeline düşünceyi,bilinci koyar.
Klasik Materyalizm ise,bilincin önemini yok sayarak,onun maddi yaşam üzerindeki etkisini sıfırlar
Bilinçle,maddi yaşam arasındaki diyalektik ilişkiyi kavramaz
Oysa 3 Tez de göreceğimiz gibi,insan bu süreçte hem eğiten,hem eğitilendir.
Bir takım aklı evveller de Diyalektik Materyalizmi,Klasik Materyalizmle karıştırarak,Marks'ı mekanik ,kaba bir Materyalist olarak görürler.
Bunu yaparken de,içinde debelendikleri idealizm batağından çıkmaya çabalarlar.
Oysa çabaladıkça daha da derinlere batmaktadırlar.
Dostlukla
veda
 
Son düzenleme:
Üst